-
1 Ἔρεβος
Ἔρεβος, τό (verwandt ἐρεμνός, ἐρέφω, s. auch nom. pr.), das Dunkel der Unterwelt, das Erebos, nach homerischer Vorstellung der finstere Ort zwischen der Erdoberfläche u. dem tiefer gelegenen Hades, durch welchen die abgeschiedenen Seelen hindurch in ihren eigentlichen Aufenthaltsort, den Hades, gelangen, εἰς ἔρεβος στρέψας, τετραμμένον, Od. 10, 528. 12, 81; ἐξ ἐρέβευς ἄξοντα κύνα Il. 8, 368; ἐξ ἐρέβευσφιν 9, 572 Hes. Th. 669 H. h. Cer. 379, Buttmann zieht ἐρέβεσφιν vor; Tragg., wie Soph. Ai. 395; Eur. Hel. 519; auch von der dunklen Meerestiefe, Soph. Ant. 585; u. übertr., φέγγος μὲν ξυνετοῖς, ἀξυνέτοις δ' ἔρεβος Alc. ep. 21 (VII, 429).
См. также в других словарях:
στυγερός — ή, ό / στυγερός, ά, όν, ΝΑ (για πρόσ. και για πράγμ.) αυτός που προκαλεί αποτροπιασμό, φρίκη ή και μίσος, μισητός, βδελυρός (α. «στυγερό έγκλημα» β. «στυγερός εγκληματίας» γ. «προύπεμψεν ἐξ ἐρέβευς ἄξοντα κύνα στυγεροῡ Ἀίδαο», Ομ. Ιλ.) αρχ. 1.… … Dictionary of Greek
